Jak działa algorytm w Apple Watch Series 10 w celu identyfikacji zaburzeń oddychania

Jak działa algorytm

1. Zbieranie danych: Apple Watch wykorzystuje wbudowany akcelerometr do monitorowania subtelnych ruchów nadgarstka podczas snu. Ruchy te wskazują na przerwy w normalnym wzorcu oddychania. Przez okres 30 dni zegarek zbiera te dane w celu ustalenia wartości bazowej dla każdego użytkownika[1] [2] [4].

2. Wskaźnik zaburzeń oddychania: Algorytm śledzi nowy wskaźnik zwany Zaburzeniami oddychania, który kategoryzuje te przerwy jako podwyższone lub niepodwyższone. Klasyfikacja ta pomaga użytkownikom zrozumieć jakość ich snu i potencjalne zagrożenia dla zdrowia[3] [5].

3. System powiadomień: Jeśli algorytm wykryje spójne oznaki umiarkowanego lub ciężkiego bezdechu sennego, wysyła powiadomienie do użytkownika. Powiadomienia te obejmują:
- Okresy czasu, w których zaobserwowano zakłócenia.
- Materiały edukacyjne na temat bezdechu sennego i jego konsekwencji.
- Raport w formacie PDF podsumowujący dane dotyczące zaburzeń oddychania z trzech miesięcy, który można udostępnić podmiotom świadczącym opiekę zdrowotną w celu dalszej oceny[1] [2] [6].

4. Uczenie maszynowe i weryfikacja: Algorytm powiadamiania został opracowany przy użyciu zaawansowanych technik uczenia maszynowego i zweryfikowany w badaniu klinicznym obejmującym obszerne dane z klinicznych testów snu. Ten rygorystyczny proces weryfikacji gwarantuje, że algorytm dokładnie identyfikuje osoby, które mogą mieć co najmniej łagodny bezdech senny[2] [4] [5].

5. Zaangażowanie użytkownika: Użytkowników zachęca się do noszenia zegarka przez co najmniej 10 nocy w ciągu 30 dni w celu zebrania wystarczających danych do dokładnej analizy. Wymóg ten równoważy realistyczne wzorce użytkowania z potrzebą kompleksowego gromadzenia danych[2] [4].

Wniosek

Podejście Apple Watch Series 10 do wykrywania zaburzeń oddychania stanowi znaczący postęp w technologii urządzeń do noszenia na ciele. Wykorzystując dane z akcelerometru i zaawansowane algorytmy, zapewnia użytkownikom praktyczny wgląd w stan ich snu, potencjalnie skłaniając ich do skierowania się w razie potrzeby na dalszą ocenę lekarską. Ta funkcja nie tylko usprawnia monitorowanie zdrowia osobistego, ale także przyczynia się do szerszych wysiłków na rzecz zdrowia publicznego, zajmując się niezdiagnozowaną chorobą, taką jak bezdech senny[1] [3] [5].