De verschillen in videotone mapping tussen HDR10 en Dolby Vision zijn aanzienlijk, voornamelijk vanwege hun benadering van metadata en de manier waarop ze omgaan met dynamisch bereik.
Gebruik van metadata
- HDR10 maakt gebruik van statische metadata, wat betekent dat er één helderheidsniveau wordt ingesteld voor de hele film of show op basis van de helderste scène. Dit kan leiden tot suboptimale prestaties in scènes met variërende helderheid, omdat dezelfde aanpassingen overal in de inhoud van toepassing zijn, wat mogelijk kan resulteren in verlies van details in hoge lichten of schaduwen[1][2][4].- Dolby Vision maakt daarentegen gebruik van dynamische metadata die aanpassingen per scène of zelfs frame per frame mogelijk maken. Dankzij deze mogelijkheid kan Dolby Vision kenmerken specificeren zoals de helderste en donkerste pixels voor elke scène, wat leidt tot een meer verfijnde en nauwkeurige weergave van de oorspronkelijke artistieke bedoeling[1][2][5].
Tone Mapping-technieken
- Tone mapping is essentieel voor het aanpassen van HDR-inhoud aan beeldschermen met een beperkt dynamisch bereik. Omdat de tonemapping in HDR10 statisch is, blijven details mogelijk niet effectief behouden in scènes met verschillende lichtomstandigheden. Als gevolg hiervan kunnen heldere gebieden er afgekapt uitzien of details verliezen[1][3][4].- Daarentegen kan de dynamische tonemapping van Dolby Vision zich in realtime aanpassen als scènes veranderen, waardoor hoge lichten en schaduwen nauwkeuriger worden weergegeven. Dit aanpassingsvermogen helpt de diepte, het contrast en de levendigheid van het beeld te behouden, waardoor de algehele kijkervaring wordt verbeterd[4][5].
Kleurdiepte en helderheid
- HDR10 ondersteunt tot 10-bit kleurdiepte, wat meer dan 1 miljard kleuren mogelijk maakt. Dolby Vision ondersteunt tot 12-bit kleurdiepte, waardoor ongeveer 68 miljard kleuren kunnen worden weergegeven. Deze grotere kleurdiepte helpt strepen te verminderen en zorgt voor vloeiendere overgangen tussen tinten[2][5].- Beide formaten kunnen worden beheerst met piekhelderheidsniveaus tot 4.000 nits; Dolby Vision presteert echter over het algemeen beter vanwege de mogelijkheid om de helderheid dynamisch aan te passen op basis van de scène-inhoud[1][2].
Conclusie
Samenvattend biedt Dolby Vision een superieure tonemapping-ervaring vergeleken met HDR10 dankzij het gebruik van dynamische metadata en geavanceerde algoritmen die zich aanpassen aan scèneveranderingen. Dit resulteert in verbeterd detailbehoud en algehele beeldkwaliteit in HDR-inhoud.Citaties:
[1] https://www.rtings.com/tv/learn/hdr10-vs-dolby-vision
[2] https://www.digit.in/features/general/dolby-vision-and-dolby-vision-iq-explained-what-makes-them-better-than-hdr10-and-hdr10.html
[3] https://screenresolutietest.com/hdr10-vs-hdr10-plus-vs-dolby-vision/
[4] https://www.ooberpad.com/blogs/audio-video-tips/tone-mapping
[5] https://www.ooberpad.com/blogs/audio-video-tips/taking-videos-up-a-notch-dolby-vision-s-hdr-advantage
[6] https://displaydaily.com/could-hdr10-be-a-better-tone-mapper-than-dolby-vision/
[7] https://daejeonchronicles.com/2024/04/30/compare-dolby-vision-derived-sdr-version-to-hdr10-video/