Fiona i Piogrio to biblioteki Python używane do odczytu i pisania formatów danych wektorowych przestrzennych, ale różnią się znacznie pod względem obsługi formatu plików, podstawowym projektowaniem i określonymi możliwościami.
Fiona to dobrze ugruntowana, w pełni funkcjonalna biblioteka Pythona do pracy ze źródłami danych ogr wektorowych. Został zaprojektowany do przesyłania prostych danych funkcyjnych do różnych formatów GIS, takich jak Geopackage, ShapeFile i wiele innych. FIONA obsługuje wielowarstwowe formaty GIS, zapinane i w pamięci wirtualne systemy plików oraz może obsługiwać pliki zarówno lokalnie, jak i w chmurze. Łączy się z biblioteką GDAL, która zapewnia obsługę bardzo szerokiego zakresu formatów danych przestrzennych. Ponieważ FIONA zależy ściśle od GDAL, jego obsługa formatu plików jest obszerna, umożliwiając jej obsługę praktycznie dowolnego formatu wektora obsługiwanego przez ogon, w tym formatów wektorowych opartych na GEOJSON, GeoJson, Geopackage (GPKG), KML, GML, plików Mapinfo (tab) i wielu formatów XML. Fiona obsługuje również typy geometrii 3D zgodnie ze specyfikacjami GeoJSona. Jednak użytkownicy mogą napotkać pewną złożoność instalacji ze względu na swoje zależności od określonych wersji GDAL i potrzebę kompatybilnych sterowników binarnych, szczególnie dla opcjonalnych sterowników formatowych, takich jak GML. W razie potrzeby instalacja ze źródła może zapewnić obsługę dodatkowych formatów nie zawartych w wstępnie skompilowanych binariach. Fiona obsługuje również ustawianie kodowania jawnie, jeśli wykrywanie kodowania sterownika formatu się nie powiedzie.
W przeciwieństwie do tego, Piogrio jest nowszą, lekką biblioteką zoptymalizowaną do szybkiego czytania i pisania formatów danych wektorowych przestrzennych, specjalnie zaprojektowanych tak, aby dobrze pasowało do przypadków użycia geopandasu operacji danych masowych na geodataTAFrames. Wykorzystuje podejście oparte na Numpy zorientowane na masowe, wdrożone w Cython do wydajnych we/wy danych, wyodrębniające geometrie, a także znane binarne (WKB) i atrybuty do macierzy Numpy. Pyogrio odczytuje lub zapisuje wszystkie dane jednocześnie, nie obsługując zapisów przyrostowych lub dołączanie do istniejących plików. Chociaż prowadzi to do znacznie szybszej wydajności w wielu scenariuszach (często 5-20 razy szybciej niż Fiona), Pyogrio ma bardziej ograniczony zakres pod względem wsparcia formatu w porównaniu z FIONA. Zazwyczaj obsługuje najczęściej używane i wykonujące formaty wektorowe, które są istotne dla przepływów pracy Geopandas, wyraźnie geopackage i kształtów, ale nie ujawnia pełnego zakresu formatów ogon. Pyogrio nie obsługuje określających parametrów schematu do pisania plików, co oznacza, że użytkownicy nie mogą wyraźnie zdefiniować typów danych atrybutów podczas zapisywania. Ma również charakterystyczne zachowanie w odniesieniu do geometrii: na przykład pisze puste geometrie jako puste (np. W przypadku wielokątów), podczas gdy Fiona przekształca je w geometrię bez żadnej geometrii podczas pisania.
Niektóre praktyczne różnice w obsłudze formatów obejmują zdolność FIONA do pracy z wielowarstwowymi źródłami danych i plikami zapinanymi, podczas gdy Piogrio bardziej koncentruje się na prostym, jednym warstwie czytaniu/pisaniu masowym. Fiona obsługuje tabele tylko atrybutów odczytu (bez geometrii) poprzez regulacje schematu, podczas gdy Piogrio może sobie z tym poradzić, pisząc bezpośrednio Pandas DataFrame, ale bez kontroli schematu. Zależność FIONA od GDAL oznacza, że dziedziczy ona rozległe wsparcie formatu, ale także złożoność instalacji, podczas gdy Piogro, skupienie i bezpaństwowe, ma mniej zależności i prostszej instalacji, ale mniej wszechstronności formatu.
Zatem FIONA oferuje szersze obsługę formatu plików, bogatszą funkcjonalność dla różnych źródeł danych GIS, w tym mniej powszechnych formatów i danych wielowarstwowych oraz wyraźną kontrolę nad schematami i kodowaniami danych. Z drugiej strony Piogrio priorytetuje priorytetowo szybkość i łatwość integracji z geopandami w przypadku wspólnych operacji GIS masowych, obsługując typy plików wektorowych, takich jak Geopackage i ShapeFile, ale pozbawione zasięgu formatu i funkcji Fiona.
To rozróżnienie informuje o wyborach użytkowania: FIONA jest idealna do różnorodnych i złożonych przepływów pracy GIS wymagających obszernej kompatybilności formatu i szczegółowej kontroli, podczas gdy Pyogrio najlepiej nadaje się do przetwarzania partii powszechnie stosowanych formatów wektora przestrzennego w ramach rurociągów analizy danych Python z Geopandas.