Vergi boşluklarının yasal vergi kesintilerinden farkı nedir?

Vergi boşlukları vergi yasasındaki boşluklar veya bireylerin veya şirketlerin vergi yükümlülüklerini istenmeyen şekillerde azaltmalarına olanak tanıyan hükümlerdir. Pek çok boşluk yasa koyucuların öngörmediği mevzuatın istenmeyen sonuçlarıdır. Örnekler arasında riskten korunma fonu yöneticileri için taşınan faiz boşluğu ve yüksek gelirli bireyler için arka kapı Roth IRA'ları yer alıyor[1][2].

Buna karşılık, meşru vergi kesintileri yasa koyucular tarafından vergi mükelleflerine vergi avantajı sağlamayı amaçlamaktadır. Kesintiler vergilendirilebilir gelirinizi azaltır, dolayısıyla vergi faturanızı düşürür. Örnekler arasında standart kesinti, ipotek faizi kesintisi ve hayır amaçlı bağışlar için yapılan kesintiler yer almaktadır[2] [4].

Boşluklar yasal olsa da IRS, bunların çoğunu "kötü niyetli" olarak görüyor çünkü bu boşluklar, zengin vergi mükelleflerinin kendi adil paylarını ödemekten kaçınmalarına olanak sağlıyor. IRS, önümüzdeki on yılda 50 milyar doların üzerinde ek gelir elde edebileceğini tahmin ettiği boşlukları kapatmak için çalışıyor[1].

Öte yandan kesintiler, vergi kanununda bireylere ve işletmelere vergi indirimi sağlamak amacıyla tasarlanmış kasıtlı hükümlerdir. Bunlar yasal boşluklar veya kötü niyetli vergiden kaçınma stratejileri olarak değerlendirilmez.

Özetle, meşru vergi kesintileri amaçlanan vergi avantajlarıdır; vergi boşlukları ise bazılarının yasa koyucuların öngörmediği şekillerde vergileri en aza indirmek için kullandığı, yasadaki istenmeyen boşluklardır. IRS meşru kesintileri sürdürürken kötüye kullanım amaçlı boşlukları da ortadan kaldırıyor.