Klastry podzielone na fragmenty MongoDB: kompleksowy przewodnik
Dzielenie na fragmenty MongoDB to zaawansowana technika poziomego skalowania i dystrybucji danych na wielu serwerach lub „fragmentach”. Takie podejście pozwala MongoDB obsługiwać rosnące obciążenia i poprawiać wydajność poprzez dzielenie danych na mniejsze fragmenty i dystrybucję ich w wielu fragmentach. Zrozumienie komponentów klastra podzielonego na fragmenty ma kluczowe znaczenie dla efektywnego zarządzania infrastrukturą baz danych i jej skalowania.
Składniki klastra podzielonego na fragmenty
1. Shardy: Shardy są skalowalne w poziomie, co pozwala na dodawanie kolejnych fragmentów w miarę wzrostu danych, aby obsłużyć rosnące obciążenie. Każdy fragment w klastrze podzielonym na fragmenty może znajdować się na innej maszynie fizycznej lub serwerze, co powoduje dystrybucję danych i obciążenia pomiędzy wieloma węzłami. Fragmenty można dynamicznie dodawać do klastra podzielonego na fragmenty, co pozwala skalować infrastrukturę bazy danych bez przestojów.
2. Podstawowy fragment: przypisanie podstawowego fragmentu opiera się na rozmiarze bazy danych w momencie tworzenia, ale w razie potrzeby można go później ręcznie przypisać. Podstawowy fragment odpowiada za przechowywanie metadanych związanych z bazą danych, takich jak lista kolekcji i ich lokalizacje. Jeśli podstawowy fragment stanie się niedostępny, MongoDB automatycznie wybierze nowy podstawowy fragment dla baz danych, których to dotyczy, aby zapewnić ciągłość działania.
3. Serwery konfiguracyjne: Serwery konfiguracyjne przechowują metadane dotyczące klastra podzielonego na fragmenty, w tym informacje o fragmentach, porcjach i organizacji klastra. Ułatwiają operacje administracyjne i pomagają utrzymać spójność klastra, zapewniając, że wszystkie węzły w klastrze mają ten sam widok metadanych. Serwery konfiguracyjne zarządzają ustawieniami uwierzytelniania i autoryzacji, zapewniając dostęp do klastra tylko autoryzowanym użytkownikom i aplikacjom.
4. Instancje Mongos: Instancje Mongos działają jako interfejs między aplikacjami klienckimi a klastrem podzielonym na fragmenty. Obsługują routing zapytań, zarządzanie fragmentami i agregację wyników. Instancje Mongos same nie przechowują danych, ale zależą od buforowania metadanych z serwerów konfiguracyjnych w celu wydajnego kierowania zapytań.
Jak działa fragmentowanie
Po utworzeniu klastra podzielonego na fragmenty MongoDB automatycznie dzieli dane na porcje i dystrybuuje je w dostępnych fragmentach. Każdy fragment ma dolną i wyłączną górną granicę, definiującą zakres wartości kluczy fragmentu przechowywanych w każdym fragmencie. Zapewnia to równomierną dystrybucję danych i efektywne kierowanie zapytań.
Optymalizacja zapytań w klastrze podzielonym na fragmenty
Optymalizacja zapytań ma kluczowe znaczenie dla wydajnego pobierania danych i wydajności zapytań w klastrze podzielonym na fragmenty. MongoDB udostępnia narzędzia i polecenia do zarządzania podstawowymi fragmentami, takie jak polecenie `sh.status()` służące do przeglądania stanu fragmentów w klastrze podzielonym na fragmenty. Dodatkowo MongoDB obsługuje zapytania agregujące podzielone na fragmenty, umożliwiając wykonywanie złożonych agregacji danych w wielu fragmentach.
Dzielenie kawałków
Dzielenie fragmentów umożliwia precyzyjne dostrojenie dystrybucji danych w klastrze podzielonym na fragmenty MongoDB. Poprzez jawne dzielenie fragmentów można kontrolować zakres wartości kluczy fragmentu przechowywanych w każdym fragmencie i zapewnić równomierną dystrybucję danych. Obejmuje to określenie wartości, według której chcesz podzielić porcję i użycie polecenia `sh.splitAt()` w celu podzielenia porcji w żądanym punkcie podziału.
Najlepsze praktyki dotyczące klastrów podzielonych na fragmenty
1. Wdróż serwery konfiguracyjne jako 3-elementowy zestaw replik: Upewnij się, że serwery konfiguracyjne są wdrożone jako 3-elementowy zestaw replik, aby zapewnić wysoką dostępność i odporność na awarie.
2. Wdróż każdy fragment jako 3-elementowy zestaw replik: Upewnij się, że każdy fragment jest wdrożony jako 3-elementowy zestaw replik, aby zapewnić wysoką dostępność i odporność na awarie.
3. Wdróż jeden lub więcej routerów Mongos: Wdróż jeden lub więcej routerów Mongos do obsługi routingu zapytań i zarządzania fragmentami.
4. Monitoruj wydajność: Monitoruj wydajność klastra podzielonego na fragmenty, w tym wydajność serwerów konfiguracyjnych i fragmentów, aby zapewnić optymalną wydajność i dystrybucję danych.
5. Użyj zapytań agregujących podzielonych na fragmenty: Użyj zapytań agregujących podzielonych na fragmenty, aby wykonywać złożone agregacje danych w wielu fragmentach, zapewniając wydajne przetwarzanie i analizę danych.
Wniosek
Fragmentowanie MongoDB to zaawansowana technika poziomego skalowania i dystrybucji danych na wielu serwerach lub „fragmentach”. Zrozumienie składników klastra podzielonego na fragmenty i sposobu działania podziału na fragmenty ma kluczowe znaczenie dla efektywnego zarządzania infrastrukturą baz danych i jej skalowania. Postępując zgodnie z najlepszymi praktykami i optymalizując zapytania, możesz zapewnić optymalną wydajność i dystrybucję danych w klastrze podzielonym na fragmenty.
Cytaty:[1] https://www.mongodb.com/docs/manual/core/sharded-cluster-components/
[2] https://www.mongodb.com/docs/v6.2/core/sharded-cluster-components/
[3] https://www.geeksforgeeks.org/sharded-cluster-components-in-mongodb/
[4] https://www.squash.io/tutorial-on-database-sharding-in-mongodb/
[5] https://www.bmc.com/blogs/mongodb-sharding-explained/