W jaki sposób metoda opóźnienia pomaga w rozwiązywaniu wyjątków odniesienia zerowych w MVVMCROSS

Jak działa opóźnienie

„Delaybind” jest zwykle używany w scenariuszach, w których układ lub elementy sterujące widoku są tworzone dynamicznie lub ładowane asynchronicznie. Pozwala opóźnić proces wiązania, dopóki widok nie zostanie w pełni przygotowany, co może zapobiec próbom powiązania z odniesieniami zerowymi.

Oto ogólne podejście do używania „opóźnienia”:

1. Konfiguracja: W swoim widoku definiujesz elementy interfejsu użytkownika i ich powiązania za pomocą „opóźnienia”. Ta metoda nie stosuje natychmiast wiązań; Zamiast tego zaplanuje je później.

2. Widok Preparation: Po całkowitym załadowaniu widoku i zainicjowaniu wszystkich elementów interfejsu użytkownika MVVMCROSS automatycznie zastosuje opóźnione powiązania. Zapewnia to, że wiązania są próbowane tylko wtedy, gdy dostępne są wszystkie niezbędne komponenty.

3. Zastosowanie wiązania: W tym momencie, jeśli jakakolwiek część ścieżki wiązania jest zerowa, może nadal wystąpić wyjątek odniesienia zerowy. Jednak opóźniając wiązanie, aż widok będzie gotowy, zmniejszasz prawdopodobieństwo napotkania odniesień zerowych z powodu przedwczesnego wiązania.

Rozwiązanie wyjątków odniesienia zerowych

Podczas gdy „opóźnieniebind” pomaga w uporządkowaniu i pomiaru procesu wiązania, rozwiązywanie zerowych wyjątków odniesienia zazwyczaj polega na zapewnieniu, że wszystkie obiekty zaangażowane w wiązanie są prawidłowe zainicjowane przed próbą ich powiązania. Oto kilka strategii unikania zerowych wyjątków odniesienia:

- Upewnij się, że ViewModel jest ustawiony: Upewnij się, że ViewModel jest poprawnie ustawiony na widoku przed próbą powiązania. Można to zweryfikować, sprawdzając właściwość ViewModel w metodach cyklu życia widoku, takie jak „viewdidload” dla iOS lub „onCreate” dla Androida.

- Sprawdź ścieżki wiązania: Sprawdź, czy właściwości, z którymi się wiążą w ViewModel, nie są zerowe. Jeśli tak, upewnij się, że są one inicjowane przed wiązaniem.

- Użyj programowania obronnego: Wdrożenie kontroli w kodzie, aby obsługiwać potencjalne odniesienia zerowe. Może to obejmować użycie operatorów zerowych (`? .`) lub jawnie sprawdzanie zerowych przed obiektami.

- Unikaj przedwczesnego wiązania: Użyj `opóźnieniaBind` lub podobnych mechanizmów, aby zapewnić stosowanie wiązań tylko wtedy, gdy widok i jego składniki są w pełni zainicjowane.

Podsumowując, podczas gdy „opóźnieniebind” pomaga prawidłowo czasowo rozmieścić proces wiązania, nie rozwiązuje on bezpośrednio zerowych wyjątków odniesienia. Zamiast tego pomaga w organizowaniu procesu wiązania w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa napotkania takich wyjątków poprzez zapewnienie stosowania wiązań, gdy widok jest gotowy.