Testing and debugging a custom tool before adding it to a workspace is crucial to ensure its functionality and reliability. Proces ten obejmuje kilka etapów, w tym konfigurację środowiska programistycznego, testy lokalne, debugowanie narzędziami IDE, wdrażanie w kontrolowanych środowiskach i współpracę z innymi w celu uzyskania informacji zwrotnej. Podejście to może się nieznacznie różnić w zależności od platformy lub środowiska programistycznego, ale niektóre najlepsze praktyki i metodologie pozostają spójne. Poniżej znajduje się kompleksowa dyskusja na temat skutecznego testowania i debugowania niestandardowego narzędzia, szczególnie koncentrując się na narzędziach programistycznych i dodatkach, takich jak Google Workspace dodatki lub narzędzia niestandardowe Visual Studio, obejmujące około 2000 słów dla dogłębnych wskazówek.
***
Konfiguracja środowiska programistycznego
Przed testowaniem niestandardowego narzędzia upewnij się, że środowisko programistyczne jest odpowiednio skonfigurowane. Oznacza to zainstalowanie odpowiedniego IDE, debuggerów, SDK i narzędzi wdrażania.
Na przykład, jeśli opracowujesz dodatek do Google Workspace, narzędzia takie jak Apps Script IDE, Node.js, Python Environments i Ngrok do tunelowania. Visual Studio Code jest szeroko zalecaną IDE dla bogatych funkcji debugowania, podczas gdy Visual Studio jest niezbędne do debugowania niektórych niestandardowych narzędzi, takich jak szablony tekstu T4 lub singleFileGenerators.
Konfigurowanie środowiska obejmuje:
- Instalowanie wymaganych czasów ubiegających się i bibliotek (Node.js, Python, .NET itp.).
- Konfigurowanie IDE do debugowania (uruchom.json w kodzie VS lub uruchom.vs.json w Visual Studio).
- Dostęp do dowolnych interfejsów API lub usług, z którymi wchodzi w interakcja narzędzie.
- Zdobywanie niezbędnych uprawnień do testowania niepublikowanych lub programistycznych narzędzi w twoim środowisku.
Do testowania współpracy zapewnij odpowiednie zarządzanie dostępem, takie jak udostępnianie projektów i przyznawanie dostępu do redakcji.
***
lokalne testy niepublikowanych narzędzi
Przed opublikowaniem przetestuj swoje niestandardowe narzędzie w kontrolowanym środowisku lokalnym lub programistycznym. Na przykład dodatki Google Workspace mogą być zainstalowane jako niepublikowane wersje, aby przetestować bezpośrednio w obsługiwanych aplikacjach hosta (Gmail, Dokumenty, Arkusze).
Kroki do testu lokalnego obejmują:
1. W edytorze skryptów Apps użyj funkcji wdrażania wdrażania> testowania testu, aby zainstalować niepublikowane dodatek.
2. Odśwież aplikację hosta, aby upewnić się, że pojawi się dodatek.
3. Upoważnij dodatek, jeśli zostanie wyświetlony.
4. Wykonaj funkcje narzędzia w celu weryfikacji zachowania.
W przypadku niestandardowych narzędzi lub generatorów kodu wizualnego testowanie często oznacza ręczne uruchamianie niestandardowego narzędzia lub ustawianie projektu narzędzi jako projektu uruchamiania, który debuguje go bezpośrednio w IDE.
***
Techniki debugowania w IDES
Debugowanie ma kluczowe znaczenie dla zidentyfikowania i rozwiązania problemów podczas tworzenia narzędzi. Większość nowoczesnych IDE obsługuje punkty przerwania, sprawdzanie zmiennych, stosów połączeń i obsługi wyjątków.
Visual Studio
W przypadku niestandardowych narzędzi opracowanych w Visual Studio (takich jak jednoosobowe lub szablony T4):
- Dołącz debugger do działającej instancji Visual Studio (narzędzia> dołącz do procesu> devenv.exe).
- Alternatywnie, ustaw sam Visual Studio jako projekt startupowy dla swojego narzędzia.
- Użyj punktów przerwania w logice generowania kodu, aby śledzić wykonanie.
- Uruchom niestandardowe konfiguracje kompilacji lub debugowania za pomocą uruchamiania.vs.json do kontrolowania sesji debugowania.
- Użyj szczegółowych okien debuggera, takich jak zegarek, mieszkańcy i stos połączeń, aby sprawdzić stan środowiska wykonawczego.
W przypadku szablonów tekstowych T4 odbuduj rozwiązanie i rozpocznij debugowanie, aby zobaczyć etapy transformacji i potencjalne błędy podczas przetwarzania szablonu.
Visual Studio Code
VS kod obsługuje tworzenie konfiguracji debugowania za pomocą pliku uruchamiania.json:
- Generuj początkowe konfiguracje dla Node.js, Python lub innych języków.
- Dodaj niestandardowe konfiguracje do uruchomienia lub załączania debugowania.
- Użyj punktów przerwania, zegarków zmiennych i interaktywnej konsoli debugowania.
- Użyj rozszerzeń do ulepszeń debugowania specyficznego dla języka.
- Dzięki integracji AI, takiej jak GitHub Copilot, możesz szybciej generować konfiguracje debugowania.
***
zdalne i lokalne debugowanie środowiska
W przypadku narzędzi wdrażanych na zdalnych serwerach lub środowiskach może wymagać debugowania:
- Konfigurowanie tuneli SSH w celu przekazania portów debugowania z zdalnej maszyny do lokalnej IDE.
- Korzystanie z zdalnych konfiguracji debugowania do dołączania debugera IDE do procesu zdalnego.
- Zastosowanie narzędzi takich jak Ngrok do tworzenia bezpiecznych tuneli do punktów końcowych LocalHost do testowania w czasie rzeczywistym.
Przykład: Debugowanie dodatków do przestrzeni roboczej Google, które realizują żądania HTTP zdalnie, można wykonać, włączając porty debuggera, ustawiając tunele SSH i dołączając lokalny debugger IDE, a następnie interakcję z dodatkiem, jakby był lokalny.
***
Zautomatyzowane testowanie i ciągła integracja
Aby poprawić niezawodność, zintegruj zautomatyzowane testy dla niestandardowego narzędzia:
- Napisz testy jednostki i integracji dla logiki podstawowej.
- Użyj systemów ciągłej integracji (CI) do automatycznego uruchamiania testów na zatwierdzenia.
- Zastosuj funkcje testowania jednostek na żywo (np. Testowanie jednostek na żywo Visual Studio), aby zobaczyć wyniki testu podczas kodu.
- Sprawdzaj obowiązek obsługi błędów, obudowy krawędzi i wąskie gardła wydajności.
***
Współpraca przy testowaniu
Po przygotowaniu udostępnij swoje niestandardowe narzędzie do innych do testowania zewnętrznego:
- Zapewnij edytora dostępu lub instalacji udostępniania niepublikowanych dodatków.
- systematycznie zbieraj informacje zwrotne i raporty o błędach.
- Użyj gałęzi kontroli wersji, aby zarządzać zmianami oddzielnymi od kodu głównego.
- wyraźnie dokumentuj znane problemy i instrukcje użytkowania.
***
Wspólne wyzwania i rozwiązania debugowania
- Problemy z autoryzacją: Narzędzia takie jak Google Workspace dodatki wymagają zakresu i uprawnień OAuth; brakujące lub niepoprawne zezwolenia powodują awarie.
- Różnice środowiska: Zachowanie lokalne w stosunku do rozmieszczonych środowiska mogą się różnić; Użyj rejestrowania i spójnych konfiguracji.
- Błędy wykonywania narzędzia: Debugowanie, dołączając do procesów hosta lub za pomocą rejestrowania wetonowego.
- Punkt przerwania nie trafił: Upewnij się, że symbole debugowania są ładowane i dołączono prawidłowy proces.
- Problemy z wydajnością: Użyj narzędzi profilowania zintegrowanych w IDES do identyfikacji wąskich gardeł.
***
Streszczenie
Testowanie i debugowanie niestandardowego narzędzia przed dodaniem go do przestrzeni roboczej obejmuje przygotowanie środowiska programistycznego, przeprowadzenie lokalnych testów i sesji debugowania, wykorzystanie funkcji debugowania IDE, prawdopodobnie zdalnie debugowania, automatyzacji testów i współpracy opinii. Szczegółowe techniki konfiguracji i debugowania będą się różnić w zależności od platformy i języka narzędzia, ale zgodnie z ustrukturyzowanymi procedurami zapewnia solidne i niezawodne narzędzia przed wydaniem.
Na przykład w Google Workspace:
- Użyj IDE Skryptu aplikacji do wdrażania i testowania niepublikowanych dodatków.
- Zastosuj Ngrok i SSH do debugowania zdalnych dodatków HTTP.
- Użyj kodu Visual Studio lub narzędzia debugowania Visual Studio do punktów przerwania i kontroli kodu.
W przypadku niestandardowych narzędzi Visual Studio:
- Dołącz debugger do procesów Visual Studio.
- Użyj plików konfiguracyjnych uruchamiania i niestandardowych zadań kompilacji/debugowania.
- Debugowanie szablonów T4 poprzez przebudowę podczas sesji debugowania.
Przestrzeganie tych najlepszych praktyk i przepływów pracy pomoże skutecznie zidentyfikować i rozwiązać problemy, zanim twoje niestandardowe narzędzie stanie się częścią głównego obszaru roboczego.
***
Ten szczegółowy zasięg stanowi podstawę do skutecznego testowania i debugowania niestandardowych narzędzi w ustawieniach rozwoju zawodowego, obejmując kluczowe metody i narzędzia do walidacji przed integracją przestrzeni roboczej.