wat zijn de gevolgen voor de prestaties van het gebruik van ZGC met heaps van meerdere terabytes

1. Lage latentie: ZGC is ontworpen om pauzetijden te minimaliseren, zodat de applicatie zelfs bij grote hoeveelheden responsief blijft. Dit wordt bereikt door het meeste afvalinzamelingswerk gelijktijdig met de applicatie uit te voeren, wat resulteert in pauzetijden van minder dan 10 ms[3][4].

2. Hoge verwerkingscapaciteit: ZGC is ontworpen om een ​​hoge verwerkingscapaciteit te bieden door de tijd die aan afvalinzameling wordt besteed tot een minimum te beperken. Dit zorgt ervoor dat de applicatie efficiënt kan blijven werken, zelfs bij zwaar geheugengebruik[2][4].

3. Multi-Mapping: ZGC gebruikt multi-mapping om verschillende gebieden van virtueel geheugen toe te wijzen aan hetzelfde fysieke geheugen. Dit kan leiden tot een verhoogd geheugengebruik, omdat het besturingssysteem mogelijk een drie keer zo groot geheugengebruik rapporteert als gevolg van de extra toewijzingen[1].

4. Gekleurde aanwijzers: ZGC gebruikt gekleurde aanwijzers om metagegevens op te slaan in 64-bits aanwijzers. Dit kan extra werk met zich meebrengen bij het derefereren van pointers, maar de multi-mapping-techniek helpt deze overhead te verminderen[2].

5. NUMA-bewust: ZGC is ontworpen om NUMA-bewust te zijn, wat betekent dat het efficiënt grote hoeveelheden en meerdere CPU-kernen kan verwerken. Dit zorgt ervoor dat de garbage collector kan profiteren van de beschikbare hardwarebronnen[2][4].

6. Afstemmingsopties: ZGC heeft verschillende afstemmingsopties, zoals het instellen van de maximale heapgrootte en het aantal gelijktijdige GC-threads. Deze opties kunnen helpen het geheugengebruik en de prestaties van de afvalinzameling in evenwicht te brengen[3][4].

7. Experimentele functie: ZGC is een experimentele functie en vereist specifieke opdrachtregelopties om in te schakelen. Het is geschikt voor toepassingen die zeer korte pauzetijden vereisen en grote geheugentoewijzingen aankunnen[1][3].

Samenvattend kan het gebruik van ZGC met heaps van meerdere terabytes zorgen voor een lage latentie, hoge doorvoer en efficiënt geheugenbeheer. Het vereist echter een zorgvuldige afstemming en kan leiden tot een verhoogd geheugengebruik als gevolg van multi-mapping.