Hoe verschilt het certificeringsproces voor signaalboosters tussen de EU en de VS

Verenigde Staten (FCC)

1. Testen en certificering: om een ​​signaalversterker in de VS legaal op de markt te brengen, moet het apparaat het test- en certificeringsproces van de FCC voltooien [1]. Dit zorgt voor naleving van technische en regelgevende vereisten [1].
2. Pre-testen Compliance Review: testen tijdens de ontwerpfase helpt bij het vroegtijdig identificeren van mogelijke nalevingskwesties [1].
3. Testen van laboratoriumcompliance: apparaten ondergaan testen om EMC -prestaties, uitgangsvermogen, frequentienauwkeurigheid en algemene functie te beoordelen [1]. Dit verifieert dat de booster niet zal interfereren met gelicentieerde mobiele netwerken en werkt binnen FCC -limieten [1].
4. Indiening voor FCC -certificering: na het doorstaan ​​van tests dienen fabrikanten een aanvraag in met een gedetailleerd technisch bestand met testresultaten, ontwerp en prestaties [1].
5. Autorisatie van apparatuur: apparaten die doorgaan met testen en voldoen aan de vereisten ontvangen een toekenning van apparatuurautorisatie, waardoor ze legaal kunnen worden op de markt gebracht met een FCC -ID [1].
6. Consumenten- en industriële boosters: de FCC heeft twee klassen signaalboosters gecreëerd: consumenten en industrieel, elk met specifieke wettelijke vereisten [2] [5].
7. Netwerkbeschermingsstandaarden: consumentensignaalboosters moeten voldoen aan de normen voor netwerkbescherming, inclusief naleving van bestaande technische parameters, automatische zelfmonitoring- en afsluitmogelijkheden en interferentiemechanismen [5].
8. Provider toestemming en registratie: abonnees moeten de toestemming van de provider verkrijgen om de booster te exploiteren, de booster te registreren bij hun provider en zich te houden aan specifieke gebruiksrichtlijnen [5].

Europese Unie (ETSI en EU -voorschriften)

1. CE -markering: Signaalversterkers moeten CE -markering hebben, wat wijst op de naleving van EU -veiligheid en milieu -eisen [3].
2. Installatie: juiste installatie volgens de instructies van de fabrikant is verplicht [3].
3. Gebruik: apparaten mogen de in EU -voorschriften gespecificeerde vermogenslimieten niet overschrijden om interferentie te voorkomen [3].
4. Specifieke landenvoorschriften: individuele landen binnen de EU, zoals het VK, Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje, Zweden, Noorwegen, Denemarken, Zwitserland, Oostenrijk, België, Nederland, Polen, Tsjechië, Hongarije, Roemenië, Bulgarije, Servië, Kroatië, Slovenië en Slowakije hebben hun eigen regelgevende autoriteiten en certificeringseisen [3]. Deze omvatten Ofcom in het VK, BundesNetzageTur in Duitsland en ANFR in Frankrijk [3].
5. Certificering door nationale autoriteiten: signaalboosters vereisen vaak certificering van de specifieke nationale autoriteit om legaal in dat land te worden gebruikt [3].
6. Installatierichtlijnen: naleving van de installatierichtlijnen die zijn vastgesteld door de regelgevende autoriteit van elk land is essentieel om netwerkinterferentie te voorkomen [3].
7. Sancties voor niet-naleving: ongeautoriseerde apparaten of niet-naleving van voorschriften kunnen leiden tot boetes, aanval van apparatuur of andere juridische gevolgen [3].