W jaki sposób proces certyfikacji dla wzmacniaczy sygnałów różni się między UE a USA

Stany Zjednoczone (FCC)

1. Testowanie i certyfikacja: Aby legalnie sprzedawać wzmacniacz sygnału w USA, urządzenie musi ukończyć proces testowania i certyfikacji FCC [1]. Zapewnia to zgodność z wymogami technicznymi i regulacyjnymi [1].
2. Przegląd zgodności z zgodnością z testowaniem: Testowanie podczas fazy projektowania pomaga wcześnie zidentyfikować potencjalne problemy związane z zgodnością [1].
3. Testowanie zgodności laboratoryjnej: Urządzenia poddawane testom w celu oceny wydajności EMC, mocy wyjściowej, dokładności częstotliwości i ogólnej funkcji [1]. To weryfikuje, że wzmacniacz nie będzie zakłócać licencjonowanych sieci komórkowych i będzie działać w granicach FCC [1].
4. Zgłoszenie certyfikacji FCC: Po przejściu testów producenci składają aplikację ze szczegółowym plikiem technicznym pokazującym wyniki testowania, projektowanie i wydajność [1].
5. Uznanie upoważnienia do sprzętu: Urządzenia, które przechodzą testowanie i spełniają wymagania, otrzymują przyznanie upoważnienia do sprzętu, umożliwiając im legalne sprzedaż z ID FCC [1].
6. Wzbudzone konsumenckie i przemysłowe: FCC utworzyło dwie klasy wzmacniaczy sygnałowych: konsumenci i przemysłowe, każda z określonymi wymogami regulacyjnymi [2] [5].
7. Standardy ochrony sieci: Poruszające sygnały konsumenckie muszą spełniać standardy ochrony sieci, w tym zgodność z istniejącymi parametrami technicznymi, automatyczne możliwości samodzielnego monitorowania i wyłączania oraz mechanizmy unikania zakłóceń [5].
8. Zgoda i rejestracja dostawcy: Subskrybenci muszą uzyskać zgodę dostawcy na obsługę wzmacniacza, zarejestrować Booster u ich dostawcy i przestrzegać określonych wytycznych dotyczących użytkowania [5].

Unia Europejska (przepisy ETI i UE)

1. Oznaczanie CE: Wzbudzenie sygnałów muszą mieć oznaczenie CE, co wskazuje na zgodność z wymaganiami bezpieczeństwa i środowiska UE [3].
2. Instalacja: Właściwa instalacja zgodnie z instrukcjami producenta jest obowiązkowa [3].
3. Zastosowanie: Urządzenia nie mogą przekraczać limitów mocy określonych w przepisach UE, aby zapobiec zakłóceniu [3].
4. Specyficzne przepisy krajowe: poszczególne kraje w UE, takie jak Wielka Brytania, Niemcy, Francja, Włochy, Hiszpania, Szwecja, Norwegia, Dania, Szwajcaria, Austria, Belgia, Polska, Republika Czeska, Węgier, Rumunia, Bułgaria, Serbia, Chorwacja, Słowenia i Słowacja mają własne organy regulacyjne i wymogi certyfikacyjne [3]. Należą do nich Ofcom w Wielkiej Brytanii, Bundesnetzagentur w Niemczech i ANFR we Francji [3].
5. Certyfikacja przez władze krajowe: Wspaniacze sygnałowe często wymagają certyfikacji konkretnego organu krajowego, które należy legalnie wykorzystać w tym kraju [3].
6. Wytyczne instalacji: Zgodność z wytycznymi instalacji ustalonymi przez organ regulacyjny każdego kraju jest niezbędny do zapobiegania zakłóceniu sieci [3].
7. Kary za niezgodność: nieautoryzowane urządzenia lub niezgodność z przepisami mogą powodować grzywny, zajęcie sprzętu lub inne konsekwencje prawne [3].