Για να ορίσετε προσαρμοσμένες συνδέσεις στις λειτουργίες Azure για ενεργοποιητές IFTTT, πρέπει να ακολουθήσετε μια σειρά βημάτων που περιλαμβάνουν τη δημιουργία μιας προσαρμοσμένης επέκτασης δέσμευσης. Εδώ είναι μια κατανομή της διαδικασίας:
1. Κατανοήστε τα βασικά στοιχεία των ενεργοποιητών και των δεσμών
Σε λειτουργίες Azure, οι ενεργοποιήσεις ξεκινούν την εκτέλεση της λειτουργίας σας, ενώ οι δεσμεύσεις σας επιτρέπουν να συνδέετε δηλωτικά τη λειτουργία σας με άλλους πόρους. Μια συνάρτηση μπορεί να έχει μία σκανδάλη και πολλαπλές δεσμεύσεις εισόδου/εξόδου. Οι προσαρμοσμένες συνδέσεις μπορούν να δημιουργηθούν για να συνδεθούν με μη ζητά υπηρεσίες ή να εφαρμόσουν συγκεκριμένα πρωτόκολλα.
2. Δημιουργήστε μια προσαρμοσμένη επέκταση δέσμευσης
Για να εφαρμόσετε μια προσαρμοσμένη δέσμευση, θα πρέπει συνήθως να δημιουργήσετε μια επέκταση που να τηρεί τα ακόλουθα βήματα:
- Καθορίστε το χαρακτηριστικό δέσμευσης: Πρέπει να δημιουργήσετε μια κλάση χαρακτηριστικών που αντιπροσωπεύει την προσαρμοσμένη δέσμευσή σας. Αυτή η κλάση θα καθορίσει τον τρόπο συμπεριφοράς της δέσμευσης και ποιες παράμετροι δέχεται.
- Εφαρμογή της λογικής δέσμευσης: Αυτό περιλαμβάνει τη δημιουργία μιας κλάσης που εφαρμόζει τη διεπαφή «itRiggerBinding» για σκανδάλες ή «IASyncCollector» για δεσμούς εξόδου. Αυτή η κλάση περιέχει τη λογική για τον τρόπο επεξεργασίας των δεδομένων όταν η σκανδάλη πυρκαγιά.
- Καταχωρήστε τη δέσμευση: Η προσαρμοσμένη δέσμευση πρέπει να καταχωρηθεί στο έργο Azure Functions, συνήθως εντός της διαμόρφωσης εκκίνησης.
3. Δείγμα εφαρμογής
- Βήμα 1: Καθορίστε το χαρακτηριστικό
Δημιουργήστε μια κλάση χαρακτηριστικών που καθορίζει τις ιδιότητες για τη δέσμευσή σας (π.χ. κλειδιά API, URL).
- Βήμα 2: Δημιουργήστε τον σύνδεσμο υπηρεσίας
Εφαρμόστε λογική για να συνδεθείτε στην εξωτερική υπηρεσία (όπως το IFTTT) χρησιμοποιώντας αιτήματα HTTP ή άλλα πρωτόκολλα.
- Βήμα 3: Δημιουργία πλαισίου δέσμευσης
Ορίστε πώς θα αντιμετωπιστούν τα εισερχόμενα δεδομένα από το IFTTT με την εφαρμογή μεθόδων στην κλάση δέσμευσης.
- Βήμα 4: Ενεργοποιήστε την προσαρμοσμένη επέκταση
Βεβαιωθείτε ότι η εφαρμογή λειτουργίας σας αναγνωρίζει και ενεργοποιεί την προσαρμοσμένη δέσμευσή σας κατά την εκκίνηση.
- Βήμα 5: Χρησιμοποιήστε την προσαρμοσμένη δέσμευσή σας σε λειτουργίες
Τέλος, χρησιμοποιήστε τα καθορισμένα χαρακτηριστικά σας στις υπογραφές λειτουργίας σας για να αξιοποιήσετε τις προσαρμοσμένες συνδέσεις.
4. Σκέψεις
Κατά τη δημιουργία προσαρμοσμένων δεσμών, να γνωρίζετε ότι πρέπει να συντάσσονται σε .NET, αλλά μπορούν να καταναλωθούν από οποιαδήποτε υποστηριζόμενη γλώσσα σε λειτουργίες Azure. Επιπλέον, λάβετε υπόψη ότι ενώ οι προσαρμοσμένες δεσμεύσεις εισόδου και εξόδου υποστηρίζονται πλήρως, η δημιουργία εντελώς νέων τύπων ενεργοποίησης μπορεί να έχει περιορισμούς με βάση τις λειτουργίες Azure Hosting Plan που χρησιμοποιείτε (π.χ. σχέδιο κατανάλωσης έναντι προγράμματος Premium) [1] [3] [4].
Για πιο λεπτομερή καθοδήγηση και παραδείγματα, ανατρέξτε σε πόρους όπως το Azure Webjobs SDK τεκμηρίωσης και τα blogs της κοινότητας που παρέχουν πληροφορίες σχετικά με συγκεκριμένες υλοποιήσεις [2] [5].
Αναφορές:
[1] https://stackoverflow.com/questions/72296346/custom-triggers-and-bindings-for-azure-bunction
[2] https://stackoverflow.com/questions/44478231/how-do-i-implement-a-custom-binding-for-azure-bunctions
[3] https://learn.microsoft.com/en-us/azure/azure-functions/functions-triggers-bindings
[4] https://github.com/azure/azure-webjobs-sdk/wiki/creating-custom-input-and-output-bindings
[5] https://learn.microsoft.com/en-us/shows/on-dotnet/creating-custom-bindings-for-azure-bunctions
[6] https://www.youtube.com/watch?v=vkrun9Qiui8
[7] https://www.telerik.com/blogs/triggers-and-findings-in-azure-bunctions
[8] https://blog.andydoyle.org/2016/10/an-introduction-to-azure-functions/