Aby zdefiniować niestandardowe powiązania w funkcjach Azure dla wyzwalaczy IFTTT, musisz wykonać serię kroków obejmujących tworzenie niestandardowego rozszerzenia wiązania. Oto podział procesu:
1. Zrozum podstawy wyzwalaczy i wiązań
W funkcjach Azure wyzwalacze inicjują wykonywanie Twojej funkcji, podczas gdy powiązania pozwalają deklaratywnie połączyć swoją funkcję z innymi zasobami. Funkcja może mieć jeden wyzwalacz i wiele powiązań wejściowych/wyjściowych. Można utworzyć niestandardowe powiązania w celu połączenia się z usługami nie-azury lub w celu wdrożenia określonych protokołów.
2. Utwórz niestandardowe rozszerzenie wiązania
Aby zaimplementować niestandardowe powiązanie, zwykle musisz utworzyć rozszerzenie, które przychodzi do następujących kroków:
- Zdefiniuj atrybut wiązania: Musisz utworzyć klasę atrybutu reprezentującą niestandardowe powiązanie. Ta klasa zdefiniuje, jak zachowuje się wiązanie i jakie parametry akceptuje.
- Wdrożenie logiki wiązania: obejmuje to utworzenie klasy, która implementuje interfejs „iTriggerBinding” dla wyzwalaczy lub „iAsyncCollector” dla powiązań wyjściowych. Ta klasa zawiera logikę sposobu przetwarzania danych, gdy wyzwalacz.
- Zarejestruj powiązanie: Niestandardowe powiązanie musi być zarejestrowane w projekcie funkcji Azure, zwykle w konfiguracji uruchamiania.
3. Przykładowe kroki wdrożenia
- Krok 1: Zdefiniuj atrybut
Utwórz klasę atrybutów, która określa właściwości dla twojego wiązania (np. Keys API, URL).
- Krok 2: Utwórz złącze serwisowe
Zaimplementuj logikę, aby połączyć się z usługą zewnętrzną (jak IFTTT) przy użyciu żądań HTTP lub innych protokołów.
- Krok 3: Utwórz kontekst wiążący
Zdefiniuj, w jaki sposób dane przychodzące z IFTTT będą obsługiwane przez wdrażanie metod w klasie wiązania.
- Krok 4: Aktywuj niestandardowe rozszerzenie
Upewnij się, że aplikacja funkcyjna rozpoznaje i aktywuje niestandardowe powiązanie podczas uruchamiania.
- Krok 5: Użyj niestandardowego wiązania w funkcjach
Na koniec użyj zdefiniowanych atrybutów w podpisach funkcji, aby wykorzystać niestandardowe powiązania.
4. Rozważania
Tworząc niestandardowe powiązania, pamiętaj, że muszą być autorem w .NET, ale można je spożywać z dowolnego obsługiwanego języka w funkcjach platformy Azure. Ponadto pamiętaj, że chociaż niestandardowe powiązania wejściowe i wyjściowe są w pełni obsługiwane, tworzenie zupełnie nowych typów wyzwalaczy może mieć ograniczenia w oparciu o plan hostingu funkcji Azure (np. Plan konsumpcji vs. plan premium) [1] [3] [4].
Aby uzyskać bardziej szczegółowe wskazówki i przykłady, patrz zasoby takie jak dokumentacja Azure Webjobs SDK i blogi społeczne, które zapewniają wgląd w konkretne implementacje [2] [5].
Cytaty:
[1] https://stackoverflow.com/questions/72296346/custom-triggers-and-bindings-for-azure-function
[2] https://stackoverflow.com/questions/44478231/how-do-i-implement-a-custom-binding-for-azure-functions
[3] https://learn.microsoft.com/en-us/azure/azure-functions/functions-triggers-bindings
[4] https://github.com/azure/azure-webjobs-sdk/wiki/creating-custom-input-and-estput-bindings
[5] https://learn.microsoft.com/en-us/shows/on-dotnet/creating-custom-bindings-for-azure-functions
[6] https://www.youtube.com/watch?v=vkrun9qiui8
[7] https://www.telerik.com/blogs/triggers-and-bidings-in-azure-functions
[8] https://blog.andydoyle.org/2016/10/an-introduction-to-azure-functions/