Popularne narzędzia i metody symulacji żądań krzyżowych w lokalnych środowiskach programistycznych obracają się przede wszystkim wokół obsługi i ominięcia ograniczeń związanych z dzieleniem się zasobami (CORS) nałożonymi przez przeglądarki. Narzędzia te pomagają programistom testować i debugować interakcje między originami poprzez włączenie CORS na lokalnych serwerach, za pomocą serwerów proxy lub wykorzystanie rozszerzeń i konfiguracji przeglądarki. Poniżej znajdują się szczegółowe informacje o niektórych typowych podejść i narzędziach używanych do tego celu.
Zrozumienie CORS
Udostępnianie zasobów cross-origin (CORS) to mechanizm bezpieczeństwa zaimplementowany w przeglądarkach, który ogranicza aplikacje internetowe działające na jednym pochodzeniu (domena, protokół, port) dostęp do zasobów na innym pochodzeniu, chyba że serwer wyraźnie zezwala na określone nagłówki HTTP. CORS działa przez serwery wysyłające nagłówki, takie jak „Access-Control-Allow-Origin”, aby wskazać, które domeny mogą uzyskać dostęp do zasobów. Przeglądarki egzekwują to, wysyłając żądanie „przed lotem” (żądanie opcji HTTP) dla niektórych rodzajów połączeń krzyżowych w celu sprawdzenia uprawnień przed złożeniem rzeczywistego żądania. Nagłówki CORS kontrolują nie tylko, które pochodzenie są dozwolone, ale także które można zastosować metody i nagłówki HTTP oraz czy można wysłać poświadczenia takie jak pliki cookie.
Wyzwania dotyczące rozwoju lokalnego
Podczas rozwoju lokalnego projekty często działają na różnych portach lub domenach lokalnych, co liczy się jako różne pochodzenie i wyzwala ograniczenia CORS, co utrudnia testowanie żądań krzyżowych. Deweloperzy potrzebują narzędzi lub konfiguracji, które symulują lub omijają te ograniczenia lokalnie, aby umożliwić prawidłowe komunikowanie się z frontu i zaplecza bez wpływu na środowiska produkcyjne.
Narzędzia i metody symulacji lub ominięcia CORS lokalnie
1. Serwer lokalny serwera serwera
Przeglądanie pełnomocnictwa jest jednym z najbardziej solidnych i szeroko stosowanych rozwiązań. Obejmuje uruchamianie serwera proxy, który działa jako pośrednik między klientem a serwerem API, skutecznie prowadząc żądania krzyżowe przez to samo pochodzenie, aby uniknąć problemów z CORS.
-Serwery programistyczne z wbudowaną obsługą proxy: Wiele narzędzi programistycznych, takich jak VITE, WebPack Dev Server lub tworzy obsługę aplikacji React konfigurowanie proxy. Na przykład aplikacja Utwórz React pozwala programistom zdefiniować proxy w „pakiet.JSON` lub` setPpproxy.js`, który przekazuje wywołania interfejsu API do innego serwera działającego na innym porcie lub domenie. W ten sposób przeglądarka uważa, że komunikuje się z tym samym pochodzeniem, ponieważ żądania są składane do samego serwera Dev, który następnie przekazuje je do docelowego serwera API.
-Standalone serwery proxy: Narzędzia takie jak HTTP-Proxy-Middleware (dla Node.js) lub lokalne proxy, takie jak Nginx skonfigurowane na maszynach lokalnych, mogą służyć jako proxy do kierowania żądań i dodawania niezbędnych nagłówków CORS. Deweloperzy mogą skonfigurować te serwery do modyfikowania odpowiedzi w locie, aby zawierały `` Access-Control-Allow-Origin: *`lub inne odpowiednie nagłówki.
2. Lokalne kopie API CORS-obsługujące
Kolejnym skutecznym podejściem jest uruchomienie lokalnej instancji API, która obsługuje CORS. Korzystając z Docker lub lokalnych konfiguracji, programiści uruchamiają interfejs API na swoich maszynach z CORS włączonymi w trybie programistycznym, co pozwala front-endowi działające na Localhost na swobodną komunikację bez ograniczeń. Ma to zalety pełnej kontroli i brak zależności od środowisk zewnętrznych.
3. Rozszerzenia przeglądarki do rozwoju
W celu szybkiego testowania lub debugowania wielu programistów korzysta z rozszerzeń przeglądarki, które tymczasowo wyłączają lub modyfikują zachowanie CORS w przeglądarkach. Narzędzia te powinny być używane tylko w rozwoju, nigdy w produkcji:
- CORS Unblock dla Chrome: To rozszerzenie modyfikuje nagłówki żądań i umożliwia żądania krzyżowe poprzez wstrzyknięcie niezbędnych nagłówków w odpowiedzi na ominięcie egzekwowania CORS przeglądarki.
- CORS wszędzie dla Firefox: Podobnie jak rozszerzenie Chrome, włącza i wyłącza ograniczenia CORS, umożliwiając programistom testowanie połączeń krzyżowych bez zmiany konfiguracji serwera.
- Menu opracowywane Safari: Safari umożliwia tymczasowe wyłączenie ograniczeń krzyżowych za pośrednictwem menu, przydatne dla użytkowników komputerów Mac wykonujących testy lokalne.
4. Uruchamianie lokalnego serwera WWW zamiast otwierania plików
Jedną z głównych przyczyn błędów CORS jest ładowanie plików bezpośrednio za pomocą protokołu „pliku: //” w przeglądarkach. Wiele samouczków i pytań wskazuje, że otwieranie stron HTML bezpośrednio bez serwera WWW wywołuje błędy CORS, ponieważ przeglądarki blokują wiele operacji bezpieczeństwa. Zatem uruchamianie minimalnego lokalnego serwera HTTP za pomocą narzędzi takich jak wbudowany serwer HTTP Python (`Python3 -m http.server`), pakiet„ HTTP-Server ”Node, czyli serwer na żywo, umożliwia prawidłowe pochodzenie Localhost i unika tych błędów.
5. Modyfikowanie nagłówków odpowiedzi serwera
Podczas opracowywania własnej usługi interfejsu API lub zaplecza dodawanie nagłówków CORS jest zwykle wykonywane poprzez włączenie oprogramowania pośredniego lub konfigurowanie serwera WWW do obsługi CORS. Popularne ramy i języki zaplecza ustanowiły sposoby umożliwienia CORS:
- Node.js/Express: Korzystanie z pakietu oprogramowania „Cors” upraszcza dodawanie nagłówków CORS.
- ASP.NET Web API: Obsługuje atrybuty takie jak `[EnableCors]„, które umożliwiają określenie pochodzenia, metod i nagłówków dozwolonych dla żądań cross-origin.
-Django: oprogramowanie pośrednie takie jak „Django-Cors-Headers” jest używane do włączania obsługi CORS lokalnie.
6. omijanie CORS za pomocą proxy publicznych lub stron trzecich
Niektóre usługi online, takie jak Beeceptor, pozwalają programistom testować interfejsy API i ominąć CORS poprzez routing żądań za pośrednictwem serwerów proxy. Usługi te dodają odpowiednie nagłówki CORS, więc przeglądarki akceptują odpowiedzi. Takie podejście jest przydatne do szybkiego debugowania, gdy konfiguracja lokalna nie jest wykonalna, ale powinno być używane ostrożnie, a nie w środowiskach produkcyjnych.
***
Podsumowanie popularnych narzędzi i technik
- serwer serwera Dev: Korzystanie z funkcji proxy w narzędziach takich jak VITE, Utwórz aplikację React, WebPack Dev Server.
-Lokalne serwery proxy: HTTP-Proxy-Middleware w Node.js, Nginx skonfigurowany jako serwer proxy.
- Lokalny interfejs API z włączonym CORS: Uruchamianie kontenerów Docker lub lokalnych instancji API skonfigurowane do rozwoju z CORS.
- Rozszerzenia przeglądarki: CORS Unblock (Chrome), CORS wszędzie (Firefox), Safari wyłącz ograniczenia krzyżowe.
-Lokalny serwer HTTP: Uruchamianie Pythona `http.server`, node` http-server` lub na żywo-serwer zamiast używać adresów URL: // `.
-Backend Framework Middleware: `Cors` Pakiet dla Node.js,` [EnableCors] `In ASP.NET Web API,` Django-Cors-Headers `Django.
- Usługi proxy stron trzecich: Beeceptor i podobne usługi do tymczasowo omijają CORS.