Proces instalowania certyfikatu Charlesa na macOS i iOS za pomocą SIMCTL obejmuje odrębne kroki, odzwierciedlając różne środowiska systemu operacyjnego i ich mechanizmy bezpieczeństwa. Zrozumienie tych różnic ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego skonfigurowania proxy Charlesa do debugowania ruchu sieciowego, zwłaszcza ruchu HTTPS, w obu systemach.
W MacOS instalacja certyfikatu Charlesa obejmuje przede wszystkim zintegrowanie go z brelokiem systemowym i konfigurowanie ustawień zaufania. Najpierw użytkownik otwiera Charlesa Proxy, a z menu pomocy wybiera „SSL Proxinging”> „Instaluj certyfikat Charlesa Root”. Ta akcja otwiera aplikację dostępu do kluczy z podświetlonym certyfikatem Charlesa. Użytkownik musi następnie zlokalizować certyfikat w systemie lub logowanie do kluczycy, kliknij go dwukrotnie, aby otworzyć swoje dane, i ustawić ustawienia zaufania, aby „zawsze ufać” w sekcji zaufania. Ten krok jest niezbędny, ponieważ model MacOS Trust wymaga wyraźnych ustawień zaufania, aby certyfikaty zostały zaakceptowane bez ostrzeżeń. Po dokonaniu tych zmian użytkownik może być konieczny ponownie uruchomienie przeglądarki, a nawet systemu, aby zapewnić rozpoznanie zaufania we wszystkich aplikacjach. Wraz z zaufanym certyfikatem użytkownik umożliwia proxy SSL w proxy Charlesa w menu proxy, po którym system jest skonfigurowany do przechwytywania ruchu HTTPS. Dodatkowe kroki, takie jak ponowne uruchomienie proxy Charlesa i przeglądarki, są zalecane do sfinalizowania konfiguracji. Rozwiązywanie problemów może obejmować weryfikację ustawień zaufania lub ponowne zainstalowanie certyfikatu, jeśli problemy utrzymują się.
Natomiast instalacja certyfikatu Charlesa na iOS, szczególnie w symulatorach, obejmuje inny proces, który może być bardziej złożony ze względu na surowsze zasady bezpieczeństwa systemu operacyjnego. Korzystając z SIMCTL, narzędzia linii poleceń Apple do zarządzania symulatorami, zapewnia sposób zautomatyzowania procesu. Jedna metoda polega na eksportowaniu certyfikatu głównego od Charlesa, a następnie bezpośrednio dodawanie go do kluczycy symulatora za pomocą polecenia `Xcrun Simctl breloyain uruchamiany dodatek-root-cert`. Takie podejście umożliwia zautomatyzowane zarządzanie zaufaniem i unika ręcznych interakcji w symulatorze. Ręczna alternatywa polega na pobraniu certyfikatu Charlesa z adresu URL `https: // chls.pro/ssl` na safari symulatora, a następnie instalację profilu za pośrednictwem ustawień> Ogólne> Profil lub zarządzanie urządzeniami, a na koniec włączenie pełnego zaufania w ustawieniach zaufania certyfikatu.
Ponadto dokumentacja i społeczność ekspercka sugerują kilka ważnych rozważań podczas pracy z symulatorami iOS. Obejmują one zapewnienie, że certyfikat jest odpowiednio zaimportowany i zaufany, zajmujący się potencjalnymi problemami, takimi jak przypięcie SSL, które uniemożliwiają Charlesowi przechwytywanie ruchu, oraz ponowne zainstalowanie certyfikatu, jeśli pojawią się jakiekolwiek problemy z zaufaniem. W przypadku urządzeń fizycznych proces polega na konfiguracji urządzenia do używania Charlesa jako proxy HTTP, nawigacji do dostarczonego adresu URL w celu pobrania certyfikatu i ręcznie ufając mu za pośrednictwem ustawień> Ogólne> O> Ustawienia zaufania certyfikatu. Proces na urządzeniach jest podobny, ale często obejmuje dodatkowe kroki, takie jak konfigurowanie konfiguracji proxy i jawne zaufanie certyfikatu, co jest konieczne, ponieważ iOS wymusza ścisłe walidację certyfikatu SSL.
Główne różnice między instalacją certyfikatu Charlesa na macOS i iOS za pomocą SIMCTL są skoncentrowane wokół:
- Metoda instalacji certyfikatu: MacOS opiera się na ręcznym importowaniu do dostępu do kluczy i konfiguracji zaufania, podczas gdy na symulatorach iOS proces może być zautomatyzowany za pośrednictwem SIMCTL lub instrukcji poprzez safari i ustawienia, przy czym te ostatnie wymagają regulacji zaufania.
- Konfiguracja zaufania: MacOS wymaga jawnych ustawień zaufania w układzie kluczy systemu. W symulatorach iOS zaufanie można zaprogramować za pośrednictwem SIMCTL lub za pośrednictwem ustawień zaufania w profilu urządzenia, a dla urządzeń fizycznych ustawienia zaufania są zarządzane za pośrednictwem ustawień zarządzania urządzeniami.
- Możliwości automatyzacji: SIMCTL umożliwia skryptowanie i automatyzację symulatorów iOS, umożliwiając dodawanie i zaufanie certyfikatów bez ręcznych interakcji GUI, co nie jest możliwe w przypadku macOS, ponieważ obejmuje modyfikacje manualnych klęcznikowych.
- Zasady bezpieczeństwa: Zasady bezpieczeństwa iOS są surowsze, szczególnie w urządzeniach produkcyjnych, wymagające wyraźnego zaufania certyfikatów w celu pełnego proxy HTTPS i przechwytywania SSL do prawidłowego działania. MacOS, choć również bezpieczny, zapewnia większą elastyczność w zaufaniu za pośrednictwem zarządzania klęcznikami systemu.
Ogólnym celem w obu środowiskach jest ustanowienie zaufanego certyfikatu głównego, który pozwala Charlesowi proxy odszyfrować ruch HTTPS do debugowania. Podejście na macOS podkreśla konfigurację manualnej zaufania w ramach dostępu do kluczy, podczas gdy na symulatorach iOS nacisk kładziony jest na wykorzystanie poleceń SIMCTL lub zarządzaniu zaufaniem opartym na profilu, z dodatkowymi rozważaniami dotyczącymi zasad przypinania SSL i zasad bezpieczeństwa urządzeń.
Obie metody wymagają starannej weryfikacji, aby zapewnić prawidłowe i zaufane certyfikat, umożliwiając bezproblemowe przechwycenie HTTPS w proxy Charles w celu skutecznego debugowania i kontroli ruchu sieciowego w macoS, symulatorach iOS lub rzeczywistych urządzeniach.