Yer tutucular, bir projenin, özellikle web geliştirme ve içerik yönetim sistemlerinde, oluşturma boru hattını ve kaynak önceliklendirmesini nasıl etkiledikleri için genel oluşturma hızını etkileyebilir.
Sitecore gibi sistemlerde, yer tutucuların ve iç içe yazma işlemlerinin kapsamlı kullanımı performansı önemli ölçüde etkileyebilir. Örneğin, bir sayfa, yer tutucuların derin yuvalaması nedeniyle düzinelerce hatta yüzlerce render içerdiğinde, tüm bu oluşturma boru hattı çağrılarının işlenmesinin şeffaf ek yükü, özellikle yük altında fark edilir hale gelir. Örnek bir durum, önbelleğe alınmış HTML'yi almak için oluşturma boru hattını çalıştırmak için genel giderlerin yaklaşık 500 milisaniye sürdüğü 75 render ile bir sayfa gösterdi. Bu ek yük, öncelikle sistemin sadece her bir renderlemeyi bulmak ve işlemek için aldığı zamandan gelir. Birden fazla tekli yerli çoklu yerli alanda bir araya gelmek gibi yer tutucuların ve iç içe çocuklarının sayısını azaltarak bileşenleri basitleştirmek, bu ek yükü azaltabilir ve oluşturma hızını önemli ölçüde artırabilir.
Web geliştirmede daha geniş bir şekilde, yer tutucular özellikle görüntü yer tutucular kullanıcı deneyimi ve performansında ikili bir rol oynamaktadır. Yer tutucular, hızlı yüklenen görüntülerin geçici küçük boyutlu veya düşük çözünürlüklü versiyonlarına atıfta bulunabilir ve sayfanın başlangıçta daha hızlı hale getirilmesine izin verir. Tam yüksek çözünürlüklü görüntüler arka planda indirilirken, yer tutucu kullanıcının sayfayı boş veya boş bir alan yerine görünür içerikle daha hızlı yükleme olarak algılamasını sağlar. Bu tembel yükleme yaklaşımı, algılanan oluşturma hızını artırır ve ağ için rekabet eden büyük görüntülerin neden olduğu bant genişliği darboğazından kaçınır ve CSS ve JavaScript gibi kaynakları oluşturur. Oluşturma engelleme kaynakları indirme ve oluşturma konusunda daha yüksek öncelik verilirken, büyük görüntüler ağ bant genişliğini tıkayarak dolaylı olarak oluşturmayı yavaşlatabilir. Optimize edilmiş düşük çözünürlüklü yer tutucular kullanmak, nihai görüntü kalitesinden ödün vermeden görsel olarak daha hızlı bir "ilk boya" ve daha pürüzsüz bir kullanıcı deneyimi ile sonuçlanır, ancak tam kaynakların son oluşturulmasını doğrudan hızlandırmaz.
Teknik olarak, çok sayıda yer tutucu veya karmaşık iç içe yer tutucular, son içeriği göstermeden önce sistemin veya tarayıcının çözmesi gereken ek oluşturma mantığı katmanları oluşturur. Her yer tutucu, belge akışında ayrı ayrıştırma, geri alma ve oluşturma adımları gerektiren bağımsız yüklü veya dinamik olarak oluşturulan içeriğe karşılık gelebilir. Bu katman, bir sayfa veya bileşeni tam olarak oluşturmak için toplam süreyi etkiler olan yükleme yükü getirir.
Bir tarayıcı oluşturma açısından, HTML'nin artımlı ayrıştırılması, görüntüler gibi öğelerde eşzamansız olarak çalışan komut dosyaları ve olay işleyicileri tarafından geciktirilebilir. Yer tutucuları komut dosyaları veya yer tutucu öğeleri (örn. Düşük kaliteli kaynaklara sahip etiketler) tarafından uygulanırsa, olay işleme ve yeniden oluşturma, düzgün yönetilmezse gecikmelere veya görsel kaymalara neden olabilir. Örneğin, görüntü yükü olayları için olay işleyicileri, eksik yük durumlarını önlemek ve hızı etkileyen yansımalara neden olmak için dikkatli bir şekilde eklenmelidir.
Ayrıca, çok fazla yer tutucunun kullanımı önbellekleme stratejilerini olumsuz etkileyebilir. Her yer tutucunun içeriği için önbelleğe alınmış HTML, almayı hızlandırabilirken, aşırı yer tutucular önbellek arama ve boru hattı çağrılarının sayısını artırarak etkili önbellekleri engeller. Bu verimsizlik, artan CPU kullanımı ve daha uzun bekleme süreleri olarak kendini gösterir, bu da genel oluşturma hızını bozar. Optimize edilmiş kullanım ve gruplama bu genel giderleri azaltır ve sayfa yükünü ve oluşturma sürelerini iyileştirir.
Özetle, yer tutucular esas olarak kaynak rekabeti, artan oluşturma boru hattı çağrıları ve ağ bant genişliği tüketimi yoluyla oluşturma hızını etkiler. Yer tutucuların, özellikle optimize edilmiş düşük çözünürlüklü yer tutucular veya tembel yükleme yoluyla görüntüler için uygun kullanımı, oluşturulabilir bileşenlerin sayısını artırmasına rağmen algılanan işleme hızını artırabilir. Tersine, aşırı ve derin iç içe geçmiş yer tutucular, gerçek oluşturma hızını yavaşlatan ve önbellekleme ve kaynak yüklemesini karmaşıklaştıran ek yük oluştururlar.
Bu noktalar göz önüne alındığında, geliştiriciler, içerik esnekliğini dengelemek ve verimli oluşturma boru hatlarını korumak, aşırı yuvalamayı azaltmak, çok listeli bileşenlerden yararlanmak ve imaj hızı ve kullanıcı deneyimini etkili bir şekilde optimize etmek için en iyi uygulamaları uygulamalı olarak yer tutucuları kullanmalıdır.