Το Realme GT 8 Pro εισάγει μια αξιοσημείωτη καινοτομία στο σχεδιασμό smartphone με την ενότητα του νησιού κάμερας-swappable. Αυτή η λειτουργία επιτρέπει στους χρήστες να αλλάζουν ολόκληρο το νησί της πίσω κάμερας, συμπεριλαμβανομένου του πλαισίου και του σχεδιασμού, χωρίς να χρειάζεται να μεταβάλλουν τους ίδιους τους φακούς. Το νησί της κάμερας μπορεί να απενεργοποιηθεί εύκολα αφαιρώντας τις βίδες στις πλευρές της μονάδας και το Realme προσφέρει διαφορετικά σχήματα όπως ένα τετράγωνο που μοιάζει με ρομπότ πρόσωπο ή ένα στρογγυλό νησί για προσαρμογή. Ωστόσο, οι φακοί και οι αισθητήρες στο εσωτερικό παραμένουν σταθεροί και δεν μπορούν να ανταλλάσσονται επειδή τα εξαρτήματα της κάμερας απαιτούν τη βαθμονόμηση του εργοστασίου και τον συντονισμό λογισμικού που θα διαταραχθεί με την ανταλλαγή μεμονωμένων φακών ή αισθητήρων. Αυτή η modularity επικεντρώνεται κυρίως στην προσαρμογή της αισθητικής και του σχεδιασμού και όχι στις λειτουργικές αναβαθμίσεις υλικού. Η ιδέα του Swappable Module της GT 8 Pro τοποθετείται ως ένα σπάνιο, ενδεχομένως μοναδικό χαρακτηριστικό για αυτή τη γενιά τηλεφώνου, με το Realme να επιβεβαιώσει αν θα συνεχιστεί σε μελλοντικά μοντέλα. Παράλληλα με αυτό το σχέδιο, το GT 8 Pro διαθέτει υψηλές προδιαγραφές, συμπεριλαμβανομένου ενός Snapdragon 8 Elite Gen 5 chipset, μιας οθόνης OLED QHD 6,78 ιντσών με ρυθμό ανανέωσης 144Hz, κάμερα τηλεφακότο 200MP, μια μεγάλη μπαταρία 7.000mAh και γρήγορη φόρτιση 120W.
Η έννοια των αρθρωτών τηλεφώνων έχει μεγαλύτερο ιστορικό και προέρχεται από την επιθυμία να επεκταθεί η ζωή και η ευελιξία των συσκευών επιτρέποντας στους χρήστες να αντικαταστήσουν ή να αναβαθμίσουν τα εξαρτήματα φθηνά και εύκολα. Αυτή η ιδέα ήταν εμπνευσμένη από προσωπικούς υπολογιστές, όπου εξαρτήματα όπως οι μονάδες αποθήκευσης, οι κάρτες γραφικών και οι επεξεργαστές συχνά ανταλλάσσονται για να διατηρούν τα συστήματα ενημερωμένα. Οι πρώιμες αρθρωτές κινητές συσκευές χρονολογούνται από το 1999 με PDA Handspring Visor, τα οποία επέτρεψαν κάποια αρθρωτή επέκταση όπως GPs ή πρόσθετα κάμερας, αν και μόνο μία μονάδα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ταυτόχρονα.
Το 2008, η ισραηλινή εκκίνηση MODU εισήγαγε το πρώτο πραγματικό αρθρωτό τηλέφωνο, το τηλέφωνο MODU, το οποίο ήταν εξαιρετικά ελαφρύ και πρόσφερε μια μοναδική προσέγγιση όπου ο πυρήνας του τηλεφώνου θα μπορούσε να εισαχθεί σε διαφορετικά περιβλήματα (που ονομάζονται σακάκια) που πρόσθεσαν διάφορες λειτουργίες. Παρά το παγκόσμιο ρεκόρ Guinness για να είναι το ελαφρύτερο τηλέφωνο, ο Modu αγωνίστηκε εμπορικά και έπαψε να λειτουργεί το 2011, πωλώντας μερικά διπλώματα ευρεσιτεχνίας στο Google. Η ιδέα του MODU δεν κατάφερε σε μεγάλο βαθμό λόγω των προβλημάτων απόδοσης και της άνοδος της εποχής των smartphone με επικεφαλής το iPhone της Apple.
Περίπου το 2013, η αναζωπύρωση των αρθρωτών τηλεφώνου ενδιαφέροντος ήρθε με έργα όπως το PhoneBloks, σχεδιασμένο από τον Dave Hakkens, τα οποία απεικόνισαν ένα τηλέφωνο από αποσπώμενα μπλοκ, καθένα από τα οποία λειτουργεί όπως η κάμερα, η μπαταρία ή τα ηχεία. Αυτή η ιδέα ενέπνευσε το έργο της Google ARA, μια εξαιρετικά φιλόδοξη πρωτοβουλία στο πλαίσιο της ομάδας Advanced Technology and Projects στην Motorola Mobility. Το Project ARA είχε ως στόχο να δημιουργήσει ένα πλήρως αρθρωτό smartphone όπου οι χρήστες θα μπορούσαν να ανταλλάξουν διάφορα στοιχεία όπως οι επεξεργαστές, οι κάμερες και οι μπαταρίες σε ένα δομικό πλαίσιο χρησιμοποιώντας μια τυποποιημένη διεπαφή. Παρά τα πρωτότυπα που παρουσιάστηκαν το 2014, το έργο αντιμετώπισε πολύπλοκες τεχνικές προκλήσεις με συνδεσιμότητα των μονάδων, ενσωμάτωση υλικού-λογισμικού και εμπειρία χρήστη, με αποτέλεσμα τα ενδεχόμενα ράφια του γύρω από το 2016.
Εν τω μεταξύ, το 2016, μεγάλες μάρκες όπως η LG και η Lenovo έφεραν πιο εμπορικά βιώσιμα, αν και περιορισμένα, αρθρωτά σχέδια στην αγορά. Το G5 της LG παρουσίασε ένα αποσπώμενο τμήμα κάτω (Chin) που θα μπορούσε να αντικατασταθεί με πρόσθετα όπως μια λαβή κάμερας ή DAC για βελτιωμένο ήχο. Η σειρά Moto Z του Lenovo έσπρωξε περαιτέρω τη modularity με Moto Mods, μαγνητικά αξεσουάρ snap-on που πρόσθεσαν ηχεία, προβολείς ή επιπλέον μπαταρίες. Ωστόσο, αυτές οι ενότητες δεν αντικατέστησαν το βασικό υλικό, αλλά συμπλήρωσαν τις υπάρχουσες δυνατότητες του τηλεφώνου. Και οι δύο εταιρείες αντιμετώπισαν αργή υιοθέτηση των καταναλωτών και περιορισμένη υποστήριξη προγραμματιστών, προκαλώντας την απώλεια της ορμής των αρθρωτών τηλεφώνων ως πρακτική τάση.
Η μονάδα Swappable Camera της Realme GT 8 Pro είναι μια ελαφρύτερη μορφή modularity σε σύγκριση με την φιλόδοξη πλήρη ανταλλαγή υλικών που προβλέπονται σε έργα όπως η ARA. Επικεντρώνεται στην προσαρμογή και την αισθητική και όχι στην αναβάθμιση των στοιχείων ή της λειτουργικότητας του πυρήνα. Σε αντίθεση με τα πλήρη αρθρωτά τηλέφωνα, δεν επιχειρεί να επιτρέψει στους χρήστες να αλλάζουν τους επεξεργαστές, τις μπαταρίες, τις κάμερες ή τους φακούς για διαφορετικές δυνατότητες μόνο ο σχεδιασμός εξωτερικού περιβλήματος κάμερας είναι αντανακλαστική. Τα προηγούμενα αρθρωτά τηλέφωνα συχνά αποσκοπούν σε λειτουργικές αναβαθμίσεις ή επισκευές για να επεκτείνουν τη διάρκεια ζωής και να μειώσουν τα ηλεκτρονικά απόβλητα, ενώ η προσέγγιση του GT 8 Pro είναι πιο κοντά στην εξατομίκευση και την ευελιξία σχεδιασμού μέσα σε μια αναμενόμενη διάρκεια ζωής του τηλεφώνου.
Συνοπτικά, τα αρθρωτά τηλέφωνα έχουν εξελιχθεί σε διάφορα στάδια:
- Οι πρώιμες αρθρωτές έννοιες, όπως οι PDA Visor Handspring, επέτρεψαν περιορισμένες επεκτάσεις μονάδων.
- Το τηλέφωνο MODU πρωτοστάτησε σε swappable περιβλήματα για διαφορετικές λειτουργίες, αλλά απέτυχε εμπορικά.
- Έργα, όπως τα PhoneBloks και το Project ARA εμπνευσμένες από τις ελπίδες για πλήρως προσαρμόσιμα smartphones με εναλλάξιμο εσωτερικό υλικό, αλλά αντιμετωπίζουν εμπόδια μηχανικής.
- Η σειρά LG G5 και Lenovo Moto Z εισήγαγε μερικώς αρθρωτά πρόσθετα για πρόσθετα χαρακτηριστικά, αλλά δεν επέτρεψε τις ανταλλαγές υλικού πυρήνα.
- Το Realme GT 8 Pro προσφέρει μια νέα αισθητική modularity, επιτρέποντας στους χρήστες να ανταλλάσσουν σχέδια της κάμερας της κάμερας χωρίς να αλλάζουν το πραγματικό υλικό κάμερας, εστιάζοντας περισσότερο στην εξωτερική προσαρμογή.