Vloeiende bindingen en Zwitsers/Tibet-bindingen maken beide deel uit van het MVVMCross-framework, dat wordt gebruikt voor de ontwikkeling van platformonafhankelijke. Hoewel beide methoden gegevensbinding vergemakkelijken, verschillen ze in syntaxis en gebruik, met name in hoe ze omgaan met binding van twee richtingen.
vloeiende bindingen
Vloeiende bindingen in MVVMCross bieden een modernere en flexibele manier om gegevens tussen de weergave en viewModel te binden. Ze zorgen voor een vloeiende syntaxis die gemakkelijker te lezen en te schrijven is, waardoor het voor ontwikkelaars eenvoudiger is om complexe bindingen te beheren. In de context van binding van twee richtingen maken vloeiende bindingen naadloze interactie tussen de weergave en viewModel mogelijk door beide beide bij te werken wanneer beide partijen verandert. Dit is met name handig voor het bewerken van vormen waar realtime synchronisatie cruciaal is.
Vloeiende bindingen ondersteunen waardeconverters, die essentieel zijn voor binding van twee richtingen wanneer de gegevenstypen tussen de weergave en viewModel verschillen. Deze converters implementeren zowel methoden voor `convert` als` convertBack` om gegevenstransformaties in beide richtingen te verwerken [7].
Zwitsers/Tibet -bindingen
Zwitserse en Tibet -bindingen zijn oudere syntaxis die in MVVMCross worden gebruikt voor gegevensbinding. Ze ondersteunen ook tweerichtingsgegevensbinding maar met een andere syntaxis. De Zwitserse syntaxis gebruikt bijvoorbeeld een eenvoudig formaat waarbij de doel -eigenschap in de weergave is verbonden met een bronpad in het ViewModel. Hoewel het tweewegbinding ondersteunt, is het misschien niet zo flexibel of leesbaar als vloeiende bindingen voor complexe scenario's.
Zwitserse bindingen moeten de bindingsmodus expliciet opgeven indien nodig, waaronder eenrichtings-, tweeweg- of eenmalige bindingen. Ze bieden echter mogelijk niet hetzelfde niveau van flexibiliteit met waardeconverters als vloeiende bindingen.
Vergelijking
- Syntaxis en leesbaarheid: vloeiende bindingen zijn over het algemeen leesbaarder en gemakkelijker te beheren, vooral in complexe scenario's. Zwitserse/Tibet -bindingen hebben een eenvoudigere syntaxis, maar zijn misschien niet zo flexibel.
- Flexibiliteit met waardeconverters: vloeiende bindingen zijn flexibeler bij het omgaan met waardeconverters, die cruciaal zijn voor binding van twee richtingen wanneer gegevenstypen verschillen tussen de weergave en viewModel.
- Gebruik: beide methoden ondersteunen tweerichtingsgegevensbinding, maar vloeiende bindingen worden vaker gebruikt in moderne toepassingen vanwege hun leesbaarheid en flexibiliteit.
Samenvattend, hoewel zowel vloeiende als Zwitserse/Tibet-bindingen tweerichtingsgegevensbinding ondersteunen, bieden vloeiende bindingen een modernere, flexibele en leesbare aanpak, waardoor ze de voorkeur hebben voor complexe toepassingen.
Citaten:[1] https://www.reddit.com/r/javaScript/Comments/v993r4/askjs_why_oneway_binding_better_than_twoway/
[2] https://medium.datadriveninvestor.com/implementing-two-way-data-binding-without-using- Any-framework-703963D00A94
[3] https://www.bennadel.com/blog/3538-on-the-irrational-demonization-of-two-way-data-binding-in-angular.htm
[4] https://www.mvvmcross.com/documentation/fundamentals/data-binding
[5] https://www.telerik.com/blogs/angular-basics-data-binding-part-8-two-way-data-binding
[6] https://handsontable.com/blog/understanding-data-binding-in-react
[7] https://stackoverflow.com/questions/19712103/fluent-binding-and-conversions
[8] https://www.telerik.com/blogs/blazor-basics-data-binding